Ir ao contido

Novas achegas ao III Plan de Goberno Aberto

A continuación se da publicidad de las nuevas aportaciones recibidas para el III Plan de Gobierno Abierto.

Están ordenadas por orde ascendente de recepción das achegas.

A.C.M.F (21-04-2017)

  • Es una propuesta de calidad normativa que afecta a los proyectos normativos futuros que puedan afectar a los derechos subjetivos e intereses de los ciudadanos y empresas. Actualmente solo se valoran por todas las Administraciones Públicas según la Ley 39/2015, de 1 de octubre, de procedimiento administrativo común los "criterios económicos" (artículos 129 y siguientes) con carácter básico. Propongo que se incorporen "criterios sociales y medioambientales" de forma pormenorizada en el Real Decreto 1083/2009, de 3 de julio, por el que se regula la memoria de análisis normativo. En su artículo 2.2 solo se mencionan pero no se desarrollan. La idea es desarrollar esos criterios concretándolos: afectación a grupos vulnerables (mayores, menores, discapacitados), responsabilidad social empresarial, transparencia informativa, paridad, etc... Aunque solo sea para la Administración General del Estado podría ser un ejemplo para el resto de Administraciones Públicas, especialmente las autonómicas.

P.F.G (21-04-2017)

  • É conveniente facilitar unha transparencia adicional na identificación dos funcionarios públicos que participan en procedementos xudiciais nos que pode existir intereses económicos do sector público en xogo. Con obxecto de clarificar igualmente as compatibilidades das "portas giratorias" solicítase a introdución no III Plan de Goberno Aberto que os funcionarios que representen ao estado nos procedementos económicos (contencioso administrativo) estean identificados con nomes e apelidos (como os maxistrados) e non cun xenérico "Avogado do Estado".

Ej. http://www.poderjudicial.es/stfls/PODERJUDICIAL/JURISPRUDENCIA/FICHERO/20131106%20TSCA%20REC%202736.2010.pdf

S.C.M (22-04-2017)

  • O III Plan de Goberno Aberto debería incluír entre os seus eixos de acción ou prioridades a plena incorporación de todos os Rexistros Civís Consulares ao sistema de Rexistro Civil electrónico e único, permitindo, por unha banda, a inmediata remisión por parte destes Rexistros, por vía exclusivamente dixital, da información relevante ao Rexistro Civil Central, como a comunicación telemática plena co resto de Rexistros Civís en España. Igualmente, deberán adoptarse as medidas necesarias para que os cidadáns poidan solicitar tamén aos Rexistros Civís Consulares, por vía electrónica, os certificados literais de nacemento, matrimonio e defunción correspondentes ás inscricións e anotacións que obren nos seus libros.

A.P.R (24-04-2017)

  • Plan de desclasificación e publicación de segredos oficiais como en Reino Unido, Estados Unidos ou Suecia. Para incluír na Reforma da Lei 9/1968, do 5 de abril, sobre segredos oficiais que o Pleno do Congreso dos Deputados, na súa sesión do día 29 de novembro de 2016, tomou en consideración a Proposición de Lei de reforma da Lei 9/1968, do 5 de abril, sobre segredos oficiais, publicada no «BOCG. Congreso dos Deputados», serie B, núm. 32-1, do 16 de setembro de 2016.

M.A.L.L (25-04-2017)

  • Incluír programa de formación para funcionarios sobre transparencia e acceso á información. Unificar criterios en todas as CCAA en canto a publicidade activa. É dicir, que a sistemática da información ofrecida sexa os máis parecida posible, compartindo conceptos de bloques de información. Noutro caso, que ese labor unificadora fágase desde o ámbito nacional. Actualmente é un caos.

Consello de Consumidores e Usuarios (26-04-2017)

ACHEGAS DO CCU PARA A súa VALORACIÓN PARA O TERCEIRO PLAN DE ACCIÓN DE GOBERNO ABERTO

O Consello de Consumidores e Usuarios (CCU) é o órgano de representación e consulta de ámbito nacional das organizacións de consumidores e usuarios con implantación estatal, e ostenta a representación institucional das organizacións de consumidores e usuarios ante a Administración Xeral do Estado ou outras entidades e organismos, de carácter estatal ou supranacional. O CCU está composto actualmente por nove organizacións de consumidores. Achegas do CCU ao III Plan:

  • 1. O CCU destaca a importancia da inclusión no III Plan de accións informativas. Dada a dispersión normativa e competencial, tendentes a formar aos consumidores sobre os diversos órganos encargados da protección dos seus dereitos e as competencias de cada un deles en función da materia obxecto de reclamación. Estas accións favorecerían o acceso rápido á protección pública dos consumidores. As medidas formativas que puidesen adoptarse deberían ter en conta a fenda dixital existente e deseñarse de modo que puidesen alcanzar a todos os colectivos. O CCU tamén destaca a importancia de potenciar os programas de educación dos consumidores e usuarios a través dos medios de comunicación de titularidade pública, de acordo con as previsións contidas no artigo 17 do Real Decreto Lexislativo 1/2007, do 16 de novembro, polo que se aproba o texto refundido da Lei Xeral para a Defensa dos Consumidores e Usuarios e outras leis complementarias. Estímase conveniente definir un ámbito competencial máis concreto e complementario en relación ás normas e regulamentos a ser aplicados no ámbito da protección aos consumidores. Resulta fundamental incluír as normativas e directrices europeas ou aquelas xurdidas dentro do espazo común de debate, como un compendio ou colección de normativa relacionada coa protección dos consumidores, repertorio de xurisprudencia ou accións informativas similares. Resultando fundamental a interrelación con toda a normativa europea en protección dos consumidores. En canto á formación, o obxectivo pasaría por lograr que a educación financeira resulte relevante de forma real no currículo escolar no marco educativo español, especialmente a través de criterios e entidades independentes. Neste ámbito resulta relevante a participación activa das asociacións de consumidores e especialmente a través dun plan nacional de educación financeira.
  • 2. O Consello configúrase como un órgano de representación e consulta a escala nacional a través das organizacións de consumidores máis representativas para defender os intereses dos consumidores e usuarios e incidir na toma de decisións que se adopten polos poderes públicos en relación coa política de consumo. O artigo 8 letra e) do Real Decreto Lexislativo 1/2007 prevé como un dereito dos consumidores o da audiencia en consulta, a participación no procedemento de elaboración das disposicións xerais que lles afectan directamente e a representación dos seus intereses, a través das asociacións, agrupacións, federacións ou confederacións de consumidores e usuarios legalmente constituídas. Esa participación na elaboración das normas exercítase en multitude de ocasións con graves dificultades debido a certos factores como son: os prazos escasos para a formulación de alegacións; o descoñecemento de como se materializan finalmente as mesmas ou se foron tomadas en consideración nos textos definitivos ou o descoñecemento sobre as achegas realizadas por outros axentes sociais e operadores do mercado e a súa influencia nas versións definitivas das normas obxecto de estudo. Por iso proponse, por unha banda a adopción das medidas necesarias para poder exercer o dereito de participación en condicións idóneas, con ampliación dos prazos administrativos cando sexa necesario. E, por outro, a posta a disposición do Consello, e do conxunto dos cidadáns, de instrumentos a través dos cales se acceda ao contido dos expedientes relacionados coas normas sometidas a consulta pública ou trámites de audiencia que directa ou indirectamente afecten os consumidores. Nesta fase de participación na elaboración das normas, os documentos e as reunións na tramitación e aprobación de leis, decretos e normas adquiren un gran impacto. A Lei de Transparencia exclúe os documentos de traballo e borradores da norma. Para un consumidor é case imposible facer seguimento do proceso de aprobación dunha lei e, moito menos, saber que actores e documentos participaron nese trámite, e que achegas realizaron na mesma. Por iso, a proposta pasa pola publicación, xunto a cada lei (no apartado de ‘análise’ do BOE), decreto-lei e decreto aprobado, dun informe de pegada lexislativa que inclúa actores e documentos e como afectaron ao texto final. En relación con este mesmo dereito, o CCU tamén expón a necesidade de proceder a unha revisión do funcionamento dos órganos de participación. O Consello participa en máis de 60 órganos colexiados e algúns deles atópanse inactivos ou funcionan de maneira deficiente xa sexa por: as súas escasas reunións; a curta marxe de tempo para o exame da documentación relacionada coa correspondente orde do día; a falta de equilibrio entre o número de membros asignados para representar aos consumidores e o resto de participantes no órgano ou a falta de publicidade dos asuntos tratados nos órganos de consulta, entre outras circunstancias. Para paliar estes obstáculos proponse realizar primeiro un exame pormenorizado da situación existente en relación co exercicio do dereito de consulta, representación e participación dos cidadáns a través das organizacións e, posteriormente, a adopción de medidas que aseguren a existencia de órganos consultivos dinámicos, participativos, transparentes e eficaces onde poder facer chegar as preocupacións dos consumidores e as propostas que melloren a súa posición no mercado e o respecto aos seus lexítimos intereses. Estas medidas deben buscar promover e favorecer un verdadeiro sistema de negociación que axunte a todos os actores sociais interesados, onde o poder de intervir sexa maior e máis real, e non só a posibilidade de coñecer un texto administrativo para cumprir coa cidadanía, sen posibilidade real de modificar algo.
  • 3. A diversidade de organismos, alleos ás administracións propias de consumo, aos que os cidadáns poden facer chegar as súas consultas ou reclamacións como consumidores e a inexistencia dun mecanismo que centralice toda a actividade xerada con iso, impide que o país dispoña dunhas estatísticas globais sobre as materias, sectores e datos cuantitativos relacionados coa protección do consumidor. Esta falta de coordinación impide, á súa vez, realizar un seguimento anual dos niveis de cumprimento dos dereitos dos consumidores por parte dos distintos operadores do mercado e a evolución das consultas e reclamacións presentadas. O CCU propón establecer plans e mecanismos de coordinación e transvasamento de información dos diferentes organismos encargados de recoller e tramitar as reclamacións anuais presentadas polos consumidores e usuarios ante eses organismos (AESA, AEPD, SETSI, CNMC, DGSFP, BDE…) e confeccionar cos estes datos o correspondente informe anual, ao que se lle engadirán os datos correspondentes ás reclamacións tramitadas polas asociacións de consumidores. Proponse favorecer a creación dun instrumento de vixilancia ou observación, independente, xa sexa a través dun servizo de estudo ou observatorio en relación ás consultas así como un órgano regulador ou de vixilancia
  • 4. A defensa dos dereitos dos consumidores non poderá ser efectiva se non se articulan verdadeiros sistemas de supervisión con capacidade sancionadora efectiva, real e proporcional ao prexuízo económico ocasionado aos consumidores pola venda dun produto/servizo ou por unha determinada práctica abusiva, e que contemple ademais o resarcimiento ao consumidor. O CCU reclama unha maior publicidade, e accesibilidade, respecto das sancións impostas aos operadores do mercado que vulnerasen a normativa de protección ao consumidor. Esta información debe estar a disposición dos consumidores en orde a facilitarlles unha elección reflexiva, responsable e segura dos provedores dos bens e servizos con quen se dispoñen a contratar. Ademais, favorecería a transparencia do mercado e fomentaría a sa competencia entre os operadores do mercado. Ademais da información sobre sancións impostas é importante contar con información sobre os instrumentos de inspección e sistema sancionador rápido, eficaz e economicamente asumible para os consumidores, onde exista un rexistro único ou un único punto de información respecto diso. Por iso, proponse fomentar a publicación de listaxes, de accións de mala praxe e/ou sancións recibidas por entidades ou empresas. Así mesmo, é preciso tamén dotar aos cidadáns-consumidores de instrumentos que faciliten información homoxénea sobre as campañas de inspección que se xestionan polas administracións de consumo no ámbito estatal e autonómico, e sobre a apertura dos consecuentes expedientes de sanción por infracción das normas de protección ao consumidor.
  • 5. O CCU tamén propón medidas tendentes a unha maior apertura, facilidade e gratuidade para o acceso dos consumidores a certos datos básicos contidos no Rexistro mercantil Central respecto das empresas comercializadoras de bens e servizos. Este acceso facilitaría aos consumidores a presentación, e posible resarcimiento, de reclamacións contra aquelas empresas que para non facer fronte ás súas obrigas modifican a súa denominación social ou cambian de domicilio. O acceso aos datos referidos ás altas e baixas dos directivos das estas empresas é especialmente significativo respecto daquelas que, como adoita ocorrer na venda a distancia, só facilitan como domicilio de contacto un apartado de correos. Estas medidas diminuirían as fraudes e propiciarían un saneamento do mercado. Existen organismos reguladores que con todo parecen inexistentes e desaparecen na maraña de intereses político-económicos. É importante que exista publicidade e mostra do alternativas respecto dos mecanismos de resolución de conflitos xa sexa a través da xustiza colectiva, extraxudicial, etc. En relación con esta apertura de acceso aos datos básicos contidos no Rexistro mercantil Central respecto das empresas comercializadoras proponse introducir unha identificación que permita dunha forma clara, pública e uniforme identificar aquelas empresas que estean adheridas a un sistema de resolución alternativa de litixios en materia de consumo, en cumprimento da Directiva Europea 2013/11/UE, co obxectivo de garantir aos consumidores o acceso a mecanismos de resolución alternativas de litixios que protexan de forma efectiva os seus dereitos. É importante favorecer e fomentar a existencia deste rexistro único ou organismo similar que promova a información sobre as entidades relacionadas cos consumidores, incluídas as entidades bancaria e/ou de crédito en relación ás súas fusións, absorcións etc. 6. Resulta necesario buscar a imparcialidade dos organismos supervisores, actualmente moi politizados. Coa independencia destas institucións, garántese que as decisións tomadas respondan o ben colectivo. Para certificar esta imparcialidade, téñense que establecer criterios concretos para a designación dos cargos de dirección.

A.C.B (26-04-2017)

  • Acabemos ya con el Senado y las Diputaciones, no podemos seguir con estos gastos absurdos.

ARQUIVEIROS ESPAÑOIS NA FUNCIÓN PÚBLICA AEFP (30-04-2017)

  • Para evidenciar que o uso da aplicación ARQUIVE significa algo máis que unha medida de mellora na implementación da administración electrónica, queremos propor no marco deste Plan, unha aplicación práctica de ARCHIVE orientada á xestión electrónica dos procedementos de acceso á información pública, o cal é un "obxectivo realista, viable e que pode cumprirse nun período de dous anos" tal e como se expresa nos criterios de valoración das achegas para o III Plan de Goberno Aberto, así como unha medida clara, específica, con resultados medibles, que emprega a tecnoloxía de ARCHIVE para contribuír "inequivocamente á apertura do Goberno".

Na actualidade a aplicación para a Xestión das Solicitudes de Acceso ( GESAT) ten como función principal a xestión dos expedientes relativos ás solicitudes de acceso e, por tanto, é un dos módulos principais que interactúa co Portal da Transparencia. A proposta consiste en transformar o procedemento electrónico de acceso á información pública xestionado a través de GESAT nun procedemento que responda plenamente as esixencias do Esquema Nacional de Interoperabilidade (ENI) e do Esquema Nacional de Seguridade (ENS), e que poida ser integrado na aplicación de arquivo electrónico definitivo Arquive (a través das ferramentas proporcionadas por Inside, tendo en conta así mesmo o proxecto de ámbito europeo E-Ark). Deste xeito, ademais de conseguir que o procedemento de acceso á información pública transfórmese nun procedemento plenamente adaptado á Administración dixital segundo propugna a Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas, facilitarase que a información e os datos xerados polo este procedemento poidan ser libremente consultados por todos os cidadáns a través do propio Portal da Transparencia, unha vez envorcados na aplicación Arquive. Así se conseguiría que as solicitudes, as resolucións (ambas as debidamente anonimizadas) e a información que, no seu caso, concédase aos solicitantes a través de GESAT, sexan libremente accesibles para todos (algo así como "a transparencia da transparencia") coas excepcións previstas na lei de transparencia e no resto da normativa.

Access Info Europe (30-04-2017)

  • Proposta 1: Modificación da Lei de Transparencia, Acceso a Información e Bo Goberno mellorando

Todas as carencias que desta criticaron sociedade civil e expertos a nivel nacional e internacional.

O I Plan de Acción de España de Goberno Aberto incluía como un dos seus principais compromisos a elaboración e aprobación dunha Lei de Transparencia froito da potestade lexislativa do Goberno, así como da vontade política existente avanzar en transparencia e goberno aberto. Catro anos despois da súa aprobación e tras a entrada en vigor, a lei segue mostrando carencias significativas para avanzar cara a un réxime de transparencia real. A lei sitúase na posición 77 de 111 países con leis de transparencia, obtendo 73 puntos, lonxe dos 150 que segundo o Global Access to Information Rating teñen as leis que garanten plenamente o dereito de acceso á información. Dispor dunha boa Lei de Transparencia é un dos alicerces esenciais do goberno aberto, por iso, a sociedade civil segue demandando unha lei en liña cos estándares internacionais. Considerando que o Artigo 87 da Constitución Española outorga iniciativa lexislativa ao Goberno e que xa se incluíron medidas lexislativas en anteriores plans de OGP, non existe ningún obstáculo legal e práctico para realizar esta reforma de le Lei máis que a ausencia de vontade política.

O Goberno ten unha moi boa oportunidade de demostrar este compromiso e vontade política coa transparencia, incluíndo a modificación da Lei 19/2013 no III Plan de Acción de Goberno Aberto. Entre as melloras que deben incluírse destacan:

  1. Reconocimiento del derecho de acceso a la información como un derecho fundamental, siguiendo el llamamiento que más de 50 académicos españoles hicieron en diciembre de 2016.
  2. Ampliar o alcance da Lei a todas as institucións públicas, os tres poderes do estado, todas as empresas públicas e aquelas empresas privadas que xestionen servizos públicos.
  3. Limitar las causas de inadmisión y la Disposición Adicional 1.2 sobre regímenes especiales de acceso a información estableciendo un sistema limitado, proporcional y sometido a las pruebas de daño e interés público.
  4. Mellorar mecanismos de supervisión e sanción dando un maior peso ao Congreso dos Deputados no nomeamento do Presidente do Consello de Transparencia e outorgando a este último poder inspector e sancionador.

  • Proposta 2: Elaborar o regulamento de desenvolvemento da lei de transparencia 19/2013

A Lei de Transparencia aprobouse en 2013 e case 4 anos despois, aínda non se desenvolveu o Regulamento. Este aspecto resulta especialmente preocupante se se ten en conta o gran número de artigos da Lei 19/2013 que remiten ao posterior desenvolvemento regulamentario e que están a xerar problemas e inseguridade xurídica na práctica. Segundo o artigo 97 da Constitución Española, corresponde ao Goberno a potestade regulamentaria. Ademais, segundo a disposición final sétima da Lei 19/2013, o Goberno, no ámbito das súas competencias, poderá ditar cantas disposicións sexan necesarias para a execución e desenvolvemento do establecido na Lei 19/2013. Á marxe de posibles reformas da Lei 19/2013 que se vaian a debater en sede Parlamentaria, o Goberno ten a obriga de aprobar o Regulamento de desenvolvemento da norma que xa está en vigor desde hai varios anos. Por iso, o III Plan de Acción de Goberno Aberto debe recoller entre as medidas o desenvolvemento regulamentario da Lei 19/2013 contando coa participación da sociedade civil.

  • Propuesta 3: Mejoras de transparencia proactiva por parte de la AGE

A Lei 19/2013 de transparencia que establece unhas obrigas mínimas de transparencia pero depende da vontade política a mellora e ampliación das obrigas de transparencia contidas na Lei. Para implementar medidas transformadoras de goberno aberto a vontade política é esencial e a Lei 19/2013 deixa ampla marxe para realizalas. Neste sentido o III Plan de Acción de Goberno Aberto debe recoller entre os seus compromisos a elaboración dunha normativa ou Plan para ampliar a publicación proactiva de información coa participación da sociedade civil (e que inclúa medidas que garantan o cumprimento).

Entre as medidas débese incluír, como mínimo, a publicación proactiva de:

- Axendas completas de traballo de altos cargos e persoal directivo: que inclúa os documentos intercambiados durante as reunións.
- Os nomes e retribucións do persoal eventual e de confianza.
- Gastos de viaxe detallados e axudas de custo de cada alto cargo e persoal directivo, tal e como xa fai o CGPJ.
- Publicación de todas as solicitudes de acceso a información e as súas respostas.

  • Proposta 4: Asegurar a creación e publicación proactiva de información crave relacionada cos procesos de toma de decisións.

A Lei 19/2013 de transparencia que establece unhas obrigas mínimas de transparencia, pero depende da vontade política a mellora e ampliación das obrigas de transparencia contidas na Lei. Para implementar medidas transformadoras de goberno aberto a vontade política é esencial e a Lei 19/2013 deixa ampla marxe para realizalas. Neste sentido o III Plan de Acción de Goberno Aberto debe recoller entre os seus compromisos a elaboración dunha normativa ou Plan para asegurar a creación e publicación proactiva de información crave relacionada cos procesos de toma de decisións (que inclúe, pero non se limita a, a Pegada lexislativa). Este Plan debe contar coa participación da sociedade civil e incluír medidas que garantan o cumprimento. Entre a información identificada que debe publicarse atópase como mínimo: actas das reunións, os documentos recibidos de terceiros, asesoramento xurídico, asesoramento sobre políticas e xustificacións das decisións adoptadas.

  • Proposta 5: Requisitos de Identificación para solicitar información.

Para lograr una mayor transparencia es imprescindible que los ciudadanos tengan acceso a la información pública a través de un sistema sencillo, rápido y que no exija para el acceso a la información más datos al solicitante que los estrictamente necesarios para acceder a la información, es decir: un nombre, la información a la que se quiere acceder y una dirección donde enviar la información. El procedimiento que ha creado el Gobierno, en concreto el Ministerio de la Presidencia, para ejercer el derecho a solicitar información es complejo, excluyente y lento. La ley de Transparencia 19/2013 establece en su artículo 17.2 que “la solicitud podrá presentarse por cualquier medio que permita tener constancia de la identidad del solicitante; la información que se solicita; una dirección de contacto, preferentemente electrónica, a efectos de comunicaciones; en su caso, la modalidad que se prefiera para acceder a la información solicitada”. Sin embargo, el Gobierno solo permite que se envíen las solicitudes de manera presencial, vía correo postal y de forma telemática a través del portal de la transparencia, excluyendo el uso del correo electrónico, y obligando a entregar el DNI o certificado electrónico para poder solicitar información. Estos requisitos están siendo un obstáculo para el ejercicio, de hecho, la Presidenta del Consejo de Transparencia y Buen Gobierno ha manifestado en varias ocasiones que debería revisarse este sistema para agilizar el proceso. Desde hace tiempo el Gobierno dice que se está trabajando en un sistema de identificación para solicitar información sencilla, rápida y gratuita que mejore el limitado sistema actual. Sin embargo, la sociedad civil no dispone de información sobre estos trabajos. Introducir esta medida dentro del plan de gobierno abierto garantizaría que se introduce con la participación de la sociedad civil y teniendo en cuenta diferentes puntos de vista y las necesidades de la ciudadanía. Por ello, el III Plan de Acción de Gobierno Abierto de España debe incluir entre sus acciones a realizar durante su primer año de vigencia, contando con la participación de la sociedad civil, el establecimiento de un sistema de solicitud de acceso a información sencillo y rápido, permitiendo enviar solicitudes a través del correo electrónico.

  • Proposta 6. Redución dos prazos de resposta ás solicitudes de acceso a información

Para implementar medidas transformadoras de goberno aberto a vontade política é esencial e a Lei 19/2013 deixa ampla marxe para realizalas. Máis aló das obrigas legais, poden establecerse directrices, ordenes ou outro tipo de medidas contando coa participación da sociedade civil (e que inclúa medidas que garantan o cumprimento) que reduzan na práctica os prazos de resposta. As autoridades públicas deben garantir que en todas as etapas dos procesos de toma de decisións a sociedade civil ten acceso á información necesaria para participar e que está nunha linguaxe clara e comprensible. Para iso, as solicitudes de información necesaria para participar deben ser respondidas canto antes e, indubidablemente, dunha co tempo suficiente para permitir tal participación. O II Plan de Acción debe incluír melloras en prazos de resposta das solicitudes de acceso a información permitan a participación da sociedade civil nos procesos de toma de decisións. Para iso, os prazos non deben ser nunca superiores a 15 días e empezar a contar desde o día no que se envía a solicitude.

  • Proposta 7: Crear un foro de diálogo permanente coa sociedade civil no marco da OGP en España

A Alianza para o Goberno Aberto (OGP – Open Government Partnership) é unha iniciativa multilateral que busca que gobernos sexan máis transparentes, rendan contas e melloren a capacidade de resposta cara aos seus cidadáns. Isto require un cambio de normas e cultura para garantir un diálogo e colaboración xenuínos entre goberno e sociedade civil. O Goberno, a través da Dirección Xeral de Gobernación pública, iniciou un proceso de elaboración do terceiro Plan de Acción máis participativo e comprometeuse á creación do foro de diálogo permanente coa sociedade civil. Consideramos esencial que no Foro participen representantes dos diferentes Ministerios e institucións a nivel Estatal, como o Consello de Transparencia, para fomentar o diálogo e un espazo de encontro entre estes e a sociedade civil.