Jaso dira 7 ekarpen Guztira 22 ohar III. Ekintza Planaren zirriborroari eginak.

1. EKARPENA: J.M.A.M (2017-05-14)

Dokumentuaren 54. orrialdean azaltzen den "http://datos.gob.es/foro-cpp-risp" estekak ez du funtzionatzen. Kendu edo eguneratu.

2. EKARPENA: M.A.B.C (2017-05-16)

Hauek dira Gobernu Irekiaren III. Planaren zirriborroari buruz egin ditudan oharrak.

A) BALORATU GABEKO EKARPENAK

2016ko uztailaren 26an, 2017ko apirilaren 7ko Balorazio Txostenean baloratu ez diren hainbat ekarpen aurkeztu nituen. Hauek dira:

1.- Ez da neurririk hartzen informazioa eskuratzeko eskubidearen babes jurisdikzionala hobetzeko.

Open Government Partnership-en (OGP) Berrikuspen Mekanismo Independenteak (MRI) idatzitako 2014-2015 Aurrerapen Txostenaren 38. orrialdean, kontu-ematearekiko konpromiso sendoaren adibide gisa azaltzen da: “Justiziarako sarbidea hobetzea, justizia-mekanismoak merkeagoak, azkarragoak edo erabilerrazagoak bihurtuz”. Bada, Espainian, gaur egun, eta estatuko gardentasun-lege bat eta 11 lege autonomiko eduki arren, herritarrak eskatutako informazioa ematen ez denean edo web-orrian publikotasun aktiboko betebeharrak betetzen ez direnean, bide judiziala onartezina da kostu ekonomikoei eta denborazkoei dagokienez: batez beste 2 urte behar dira Administrazioa informazioa ematera kondenatuko duen epai irmoa lortzeko; tasa judizialak ordaindu behar dira (pertsona juridikoak), abokatuaren eta prokuradorearen zerbitzu-sariak, eta kostuak bere gain hartzeko arriskua galtzen bada. Oso herritar gutxik jotzen dute Justizia Auzitegietara. Zaila da baikorra izatea arau berri bat onartzen denean eta horren aplikazioa ziurtatzeko eta ez betetzea saihesteko behar diren armak esleitzen ez direnean. Gardentasunari buruzko 11 lege autonomikoek ez dute ezer jaso zentzu horretan, eskumena Estatuarena baino ez delako. Administrazioarekiko auzien jurisdikzioak, gaur egun konfiguratuta dagoen moduan, ez ditu betetzen Europako Kontseiluaren 2009ko Hitzarmenak –oraindik Espainiak berretsi ez duena– agiri publikoetara sartzeari buruz ezarritako eskakizunak; alegia, herritarrei apelazio-prozedura azkarra eta ekonomikoa izatea ziurtatzen die, erakunde publiko batek informazioa emateari uko egin ordez. Nire ustez, informazio publikoa eskuratzeko eskubidea, nire ustez funtsezko eskubidea den aldetik, prozedura berezi, sumario eta ahozko baten bidez babestu beharko litzateke. Nolanahi ere, beharrezkoa da prozedura berri bat konfiguratzea, informazio publikoa azkar eta modu eraginkorrean eskuratzeko eskubidea babesteko. Etorkizunerako proposamen gisa, prozedura hasteko, eskaera soil bat egin daiteke, inprimakiak edo formularioak erabil daitezke, informazioa eskatu zaion organo edo erakunde publikoak egoitza duen administrazioarekiko auzien epaitegira zuzenduta, prokuradorearen eta abokatuaren esku-hartzearen beharrik gabe, tasa judizialik ordaindu gabe, eta kosturik ezarri gabe, ausarkeria edo fede txarra sumatu ezean. Eskaera horrekin batera, eskatutako informazio-eskaeraren kopia bat edo betetzen ari den informazio aktiboaren betebeharraren deskribapen bat aurkeztu beharko litzateke. Erakunde publikoa agertzen ez bada edo aurka egiten ez badu, epaitegiak aginduko luke eskatzaileari informazioa berehala ematea edo web-orrian modu aktiboan argitaratzea, hori eragozten duen lege-mugaren bat dagoela ondorioztatzen ez bada. Erakunde publikoa eskaeraren aurka agertuko balitz, auzia behin betiko ebatziko litzateke prozedura laburtuaren bidez.

2.- Administrazio Publikoen Administrazio Prozedura Erkidearen urriaren 1eko 39/2015 Lege berriak, 2016ko urrian indarrean jarriko denak, administrazio-espedientearen definizio bat du, nire ustez Konstituzioaren aurkakoa dena.

Administrazioak administrazio-espedientetik informazio lagungarria edo lagungarria kentzen badu, eta informazio hori aplikazio, ohar edo laburpenetan jasota egon arren garrantzitsua izan badaiteke, bai eta barne-komunikazio eta -txostenak edo administrazio-organo edo -erakundeen artekoak eta administrazio publikoek emandako balio-judizioak ere, zeinak argia eman baitezake edo Administrazioaren arbitrariotasuna argitzeko balio baitezake, bistakoa dirudi arrazoizkotik harago honako eskubide hauek zailtzen direla:

a) Administrazio-prozeduretan interesdunak defendatzeko konstituzio-eskubidea.

b) Justizia-auzitegiek gerora administrazioa kontrolatzea.

c) Agintari eta funtzionario publikoei erantzukizunak eskatzea.

d) Herritarrek informazio publikoa eskuratzeko duten eskubidea.

Estatuko Gardentasun Legea eta lege autonomiko ugari onartzearekin batera, Administrazio Prozeduraren Legea promulgatzen da, espedienteko dokumentuak ezabatzea edo lapurtzea ahalbidetzen duena. Harrigarria bada ere, espediente administratiboa orain lege horien aurrekoa baino opakoagoa da. Aurrera ala atzera egiten dugu?

3.- Gardentasun-legeak ez betetzeak ez dakar inolako zehapen-ondorio erreal eta eraginkorrik.

Publizitate aktiboaren eta pasiboaren arloko Estatuko gardentasun-legea ez betetzeagatik egindako arau-hausteak zehatzeko administrazio-prozedura hasteko eta ebazteko eskumena Administrazioari berari esleitzen zaio, eta, beraz, ez dira arau-hauste horiek aplikatuko. Zehapen-prozedurak hasteko eta ebazteko eskumena Gardentasunerako eta Gobernu Onerako Kontseiluari eta antzeko erakunde autonomikoei esleitu beharko litzaieke.

4.- Herritarrak interesdun diren prozeduretan modu osagarrian aplikatzen da LTAIP berria.

eta informazioa eskuratzeko eskubidea arautzen duen araudi espezifikoa duten arlo guztietan: hirigintza, ingurumena, gizarte-zerbitzuak, osasuna, hezkuntza, etab. ); beraz, arauen sakabanatze horrek modu negatiboan eragiten dio informazio publikoa eskuratzeko eskubideari. Gobernu Irekiaren III. Planaren konpromisotzat hartu beharko litzateke LTAIP legearen lehen xedapen gehigarria aldatzea, hau da, LTAIP aplikatu egin behar da beti, salbu eta hura eskuratzeko araubide espezifikoa herritarrarentzat edo interesdunarentzat are mesedegarriagoa bada.

5.- Informazio publikoa eskuratzeko eskabideen erregistroa sortzea. Bertan, herritarrek nahiz interesdunek dagokion administrazio-prozeduran aurkezten dituzten eskabideak inskribatu beharko dira, bai eta horiei dagozkien erantzunak ere.

Administrazioak eskaerei erantzuten dien ala ez jakiteko beharrezkoa da, zenbat denbora behar duen erantzuteko eta eskaerak onartuz, ukatuz edo onartuz zein zentzutan erantzuten den jakiteko.

6.- Ez daude Estatuko Gardentasun Legearen mende interes orokorreko zerbitzuak ematen dituzten erakunde pribatuak edo zerbitzu publikoen emakidadunak (argia, ura, gasa, telefonia, ospitaleak, hondakinak, etab.). );

Nire ustez, dagokion administrazioari edo erakundeari informazioa emateko betebeharra alde batera utzi gabe, herritar guztientzako interes orokorreko zerbitzu publiko bat ematen denez, zerbitzu horiek ematen dituzten emakidadunak eta erakunde pribatuak –gainera, funts publikoak, abantaila fiskalak edo eskubide bereziak izan ditzakete– Estatuko gardentasun-legearen mende geratu behar dira, eta administrazio publikoek kudeatzen duten zerbitzu publikoari dagokionez dituzten publikotasun aktiboko eta pasiboko betebehar berberak bete behar dituzte. Adibidez, osasunaren kudeaketa publiko edo pribatuaren abantaila eta desabantailen inguruan sortutako polemikari dagokionez, ez dirudi arrazoizkoa denik, nolanahi ere titulartasun publikoko zerbitzua izanik, herritarrek ospitale jakin baten gastuei buruzko informazioa eskuratzeko eskubiderik ez izatea, osasun-zentro hori erakunde pribatu batek kudeatze hutsagatik. Kasu horretan, kudeaketa pribatuko ospitaleak ere ez lituzke bete beharko LTAIP legean jasotako informazio aktiboko betebeharrak. Zerbitzuaren interes orokorrak eta titulartasun publikoak justifikatzen dute Estatuko gardentasun-legean aurreikusitako informazio pasibo eta aktiboko betebeharrak betetzea, zerbitzu publikoa ematen edo kudeatzen duen erakundearen izaera pribatua gorabehera. 8.- Sarbide-eskubidea gauzatzeko mugak edo salbuespenak oso ugariak, zabalak eta anbiguoak dira oraindik ere. Lege autonomiko batzuek ez onartzeko arrazoi batzuk mugatu dituzte, hala nola, birlanketa kontzeptua, informazio lagungarria edo laguntzakoa eta abusuzko eskaerak. Mugen edo salbuespenen deskribapena lausoegia eta zehaztugabea da. Ukituak izan daitezkeen suposizioen orokortasuna hain da zabala, non sartzeko eskubidea edukirik gabe gera baitaiteke. Nire ustez, ezer gutxirako balio du hainbeste mugekin informazio publikoa eskuratzeko eskubidea aitortzeak. Zaila da pentsatzea halako muga zabalek, nola edo hala, eraginik izango ez duten eskaerarik. Gardentasunerako eta Gobernu Onerako Kontseiluak ezarritako interpretazio-irizpide batzuk, nire ustez, murriztaileegiak izan dira informazioa eskuratzeko eskubidearekin.

B) LEGEBILTZARRAREN EGOITZAN EGOTEAGATIK BALORATU GABEKO EKARPENAK

Ekarpen ugari ere ez dira baloratu, horietako batzuk Ustelkeriaren aurka Borrokatzeko eta Salatzaileak Babesteko Lege Integralaren proposamenean jaso direlako, gaur egun Gorte Nagusietan izapidetzen ari dena. Nire ustez, lege-proposamen batean Gorte Nagusiek onartzen duten Legearen behin betiko edukia zein izango den jakiterik ez egoteak berak ez du eragozten Gobernu Irekiaren III. Planean konpromiso gisa jasotzea. Beraz, Gobernu Irekiaren III. Planean honako gai hauek sartzea eskatzen da:

1.- Administrazioaren isiltasuna negatiboa da.

Hori dela eta, informazio konprometitua eskatzen duten gehienek erantzunik gabe jarraitzen dute. Informazio-eskaerak ebazteko epeak laburrak izan behar dira, informazioa ahalik eta azkarren emateko. Epearen hasiera eskaera Administrazioan erregistratzen den unean hasi behar da, ez ebazteko eskumena duen organoan, Kataluniako gardentasun-legeak xedatzen duen bezala. Bestela, administrazio-koordinaziorik eza Administrazioaren beraren aldekoa da, ebazteko epea hasi ere ez baita egiten, herritarraren kaltetan. Aldiz, epe hori eskaera Administrazioan sartzen denetik hasten bada, funtzionarioak arduratuko dira organo eskudunari eskaera berehala bidaltzeaz, ebazteko epea zenbatzen hasita egongo baita. Informazio-eskaera izapidetzeko ardura duen agintaritzaren edo funtzionarioaren identifikazioa adierazi behar da jaso izanaren agirian. Estatuko gardentasun legeak isiltasun negatiboa onartzea erabaki du oinarrizko legedi izaerarekin. Epe barruan ebazpenik ematen ez bada, eskaera ezetsitzat joko da, Estatuko, autonomia-erkidegoetako eta tokiko erakunde publiko guztietan. Isiltasun negatiboak informazio eskaerei ez erantzutea sistematikoa eta gaitzesgarria dela adierazten du. Agintariek eta langile publikoek ez dute inolako interesik erantzuteko. Isiltasun positiboak, informazioa berehala eskuratzeko aukera bermatzen ez badu ere, erantzuteko betebeharraren ez-betetze orokorra murrizten lagunduko luke, gutxienez. Isiltasuna positiboa bada, Administrazioak ezin izango dio espresuki uko egin informazio-eskaerari, Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen Legearen 43.4.a) artikuluak eragozten duelako. Interes publikorako kaltegarritzat jo eta administrazioarekiko auzien jurisdikzioan aurkaratu baino ezingo luke egin. Herritarrak administrazioarekiko auzi-errekurtsoa jar dezake Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen Legearen 29.2 artikuluaren babesean, eta agiria edo eskatutako informazioa ematera kondenatzeko asmoa azaldu. Hala ere, kautelazko neurri gisa, dokumentu edo informazio hori entregatzea eska dezake. Informazio-eskubidea jada isiltasun positiboaren bidez eskuratu bada, askoz errazagoa da egintza irmo bat eta berehala entregatzekoa betearazteko kautelazko neurria hartzea, salbu eta epaitegi edo auzitegiaren iritziz informazioa eskuratzeko eskubidea argi eta garbi debekatzen edo salbuesten bada. Aldiz, lege autonomiko batzuek isiltasun positiboaren alde egin dute (Kataluniak, Valentziako Erkidegoak, Aragoik eta Nafarroak). Gatazka juridikoa zerbitzatuta dago.

2.- Sortutako kontrol-organoek ez dute bitartekorik administrazioa informazioa ematera behartzeko, eta denbora gehiegi behar da informazioa eskuratzeko.

Espainian, administrazio-bideko erreklamazioak ebazteko ardura duen erakunde bat dago (Estatuko Administrazio Orokorraren eremuko Gardentasunerako eta Gobernu Onerako Kontseilua eta Murtzian, Valentzian, Katalunian eta abarretan dagoeneko funtzionatzen ari diren hainbat autonomia-kontseilu edo Kanarietako Gardentasun Mandataria). Erakunde horren berariazko ebazpenik ezean, erreklamazioa ezetsitzat jo behar da. Kontrol-organo horiek martxan jarri dira dagoeneko, eta hauek dira detektatu diren arazo nagusiak:

-Eragindako administrazioak herritarrek aurkeztutako erreklamazioa baiesten duten ebazpenak benetan eta eraginkortasunez betetzea eta eskatutako informazioa ematea lortzeko nahitaezko betearazpen-baliabiderik ez izatea. Kontrol organoak arrazoia eman dio herritarrari eta honek ez dio ebazpenari helegiterik jarri. Hilabete batzuk igaro ondoren, herritarrak egiaztatzen du Administrazioak ez duela ebazpen hori betetzen, eta kontrol-organoak ikusten du ezin duela Administrazioa zigortu, ezta ebazpena nahitaez isun hertsatzaileen bidez betearazi ere, Administrazioak informazioa herritarrari eman diezaion.

- Herritarrak informazioa eskuratzeko eskaera aurkezten duenetik eta Administrazioak erantzuten duenetik igarotako denbora (hilabete bat beste hilabetez luzatu daiteke), gehi kontrol-organoaren ebazpena lortzeko pasatzen den denbora (batez beste hiru hilabete), batez beste 6 hilabete inguruko itxaronaldia eragiten du informazioa eskuratzeko. Kasu askotan, informazioaren interesa edo erabilgarritasuna jada desagertu egin da. Gainera, administrazioak ez badu bere borondatez betetzen kontrol-organoaren ebazpena, herritarrak ezingo du informazioa eskuratu.

C) BEHAR BESTEKO ARRAZOIRIK GABE BALORATUTAKO ETA BAZTERTUTAKO EKARPENAK

1.- Informazio publikorako irispidea izateko eskubideak oinarrizko eskubidetzat aitortu gabe jarraitzen du.

Ez bada Espainiako Konstituzioa aldatzen informazio publikoa eskuratzeko eskubidea berariaz jasotzeko oinarrizko eskubide autonomo gisa, ulertuko da, nire ustez, zuzenean gai publikoetan parte hartzeko eskubidean (23.1 artikulua) eta adierazpen-askatasunerako eta informazioa jasotzeko eskubidean (20.1.a) eta d) artikulua) sartzen dela. Informazio publikoa eskuratzeko eskubidea herritar guztiek gai publikoetan parte hartzeko duten oinarrizko eskubideari datxekio, eta ez ditu modu esklusibo eta baztertzailean bakarrik babesten askatasunez hautatutako ordezkari politikoak. Giza Eskubideen Europako Auzitegiak eta Giza Eskubideen Gorte Interamerikarrak uste dute informazio publikoa eskuratzeko eskubidea adierazpen askatasunerako oinarrizko eskubidearen barruan dagoela. Informazio publikoa eskuratzeko eskubidea oinarrizko eskubidetzat hartzea oso garrantzitsua da datu pertsonalak babesteko oinarrizko eskubidearekin berdintasunean haztatzeko. Gainera, horrek esan nahi du zuzenean inbokatu daitekeela Justizia Auzitegietan, lehentasunezko prozedura sumario baten bidez, eta, hala badagokio, ondoren babes-errekurtsoa jar daitekeela Konstituzio Auzitegian. Hori garrantzitsua bada ere, tutoretza- eta berme-mekanismoen azkartasuna ahalik eta gehien arintzea ere garrantzitsua da, horiek benetan eta eraginkortasunez erabil daitezen. Eskubidea babesteko tresnak dira gakoa. Funtsezkotzat jotzen bada ere, herritarrak ez badu baliabide azkar eta bizkorrik erakundea eskatutako informazioa ematera behartzeko, oso gutxi aurreratuko da. Harrigarria da, mende honetantxe, gure sistema demokratikoan eskaera eskubidea oinarrizko eskubidetzat hartzea eta, aldiz, informazio publikoa eskuratzeko eskubidea ez. Gardentasunaren arloan lege autonomiko bat onartzeko eskumena ez galtzeko talde abertzaleek egindako presioek ere jokatu dute informazioa eskuratzeko eskubidea oinarrizko eskubide gisa aitortzearen aurka. Erakunde autonomikoen eskumen interesak gailendu dira herritarren eskubideen gainetik, Autonomia Erkidegoaren arabera gardentasun sistema ezberdinei aurre egin behar baitiete. Informazio publikoa eskuratzeko eskubidea oinarrizko eskubidetzat hartu izan balitz, Lege Organikoaren bidez arautu beharko zatekeen –Estatuaren eskumen esklusiboa da–, datu pertsonalak babestearen arloan gertatu den bezala, non ez dagoen lege autonomikorik. Gardentasunari eta informazio publikoa eskuratzeari dagokienez, 11 lege autonomiko ditugu, baina ez datoz guztiz bat. Ez da esaten eskariak egiteko eskubidea oinarrizko eskubidea denik Espainiako Konstituzioaren arabera, eta ez informazio publikoa eskuratzeko eskubidea.

2.- Ezinbestekoa da Gobernu Irekiaren III. Ekintza Planean lehentasun gisa sartzea Europako Kontseiluak 2009ko agiri publikoetarako sarbideari buruz egindako Hitzarmenaren berrespena.

Europako Kontseiluaren esparruan, dokumentu publikoak eskuratzeko eskubidea adierazpen- eta komunikazio-askatasunerako oinarrizko eskubidean inplizitua dago, eta, beraz, hitzarmena berresteak sendotu egingo luke informazio publikoa eskuratzeko eskubidea oinarrizko eskubidetzat hartzea, adierazpen- eta komunikazio-askatasunerako oinarrizko eskubidearen barruan.

3.- Zerbitzu publikoetara sartzeko dauden zenbaki-kodeen bidezko itxarote-zerrenda anonimizatuak argitaratzea webgunean: osasuna (proba diagnostikoak eta ebakuntza kirurgikoak), etxebizitza (babes sozialeko etxebizitzak alokairu- edo salerosketa-erregimenean eskuratzea), etab.

Osasunaren eta etxebizitzaren kudeaketa eskumen autonomikoak izan arren, Estatuak oinarrizko eskumena du bi arlo sektorialetan konpromiso hori gehitzeko Gobernu Irekiaren III.

4.- Ustelkeriarekiko sentikorrenak diren gaiei dagokienez

(kontratazio publikoa, hirigintza, diru-laguntzak, enplegu publikoa, aurrekontua eta kontuak, ingurumena, alderdi politikoen finantziazioa, publizitate instituzionala, etab.) ), kide anitzeko organoen aktak webgunean argitaratzea; zerbitzu juridikoek, teknikoek edo esku-hartze ekonomikokoek (gastu publikoaren baimena, kudeaketa eta justifikazioa) egindako txostenak (nahitaezkoak edo aukerakoak); eta espediente horietan onartutako egintzak eta erabakiak, onartzeko, aldatzeko, esleitzeko, ebazteko eta itzultzeko. Kontratazioari buruzko Europako zuzentarauek ez dute eragozten txosten juridikoak, teknikoak edo esku-hartze ekonomikoari buruzkoak argitaratzea, hargatik eragotzi gabe horietan ager daitekeen datu pertsonalen bat anonimizatzea. Europako Parlamentuaren eta Kontseiluaren 2014ko otsailaren 26ko 2014/24/EB Zuzentarauaren 122. kontuan hartuzkoak, kontratazio publikoari buruzkoak eta 2004/18/EE Zuzentaraua indargabetzen duenak, honako hau xedatzen du: "89/665/EEE Zuzentarauaren arabera helegite-prozeduretara jotzeko aukerarik ez duten herritarrek, interesa duten alderdiek (antolatuta egon edo ez) eta beste pertsona eta erakunde batzuek legezko interesa dute, zergadun diren aldetik, kontratazio-prozedura egokiei dagokienez. Ondorioz, 89/665/EEE Zuzentarauan aurreikusitako errekurtso-sistemaz bestela jokatzeko aukera eman behar zaie, baina horrek ez du zertan esan nahi organo jurisdikzionalen aurrean legitimazioa eman behar zaienik eskumeneko agintaritzari edo egiturari zuzentarau honen arau-hausteak adierazteko".

3. EKARPENA: J.M.A.M (2017-05-19)

“3.2 Konpromisoa” atalean hau sartu zen: Informazioa irekitzeko eta berrerabiltzeko programak”, “ministerioen jarduera koordinatu” gisa, “helmugak” atalean, “1. epigrafea” (18/2015 Legea erregelamendu bidez garatzeko Errege Dekretua), “eduki” hau: Lizentzia libreak dituzten eduki digitalen eskaintza (CC-BY 4.0) indartzen da, sektore pribatuan (4.0 Industria Sormenean, Kulturan, Sektore Infomediarioan), modu homogeneo eta osoan, balio erantsia sortzea errazteko.

Xehetasunez garatzen dira publikoaren eskura jarritako dokumentuak berrerabiltzeko lizentzia-ereduen baldintzak, 18/2015 Legearen 4.2.b artikuluan aipatutakoak.

Azalpena Ministerio guztietan lizentzia libreak dituzten eduki digitalen eskaintza homogeneoa egitea erabaki garrantzitsua da RISP arloan. Gaur egun egoera kontrajarriak ematen dira. Sustapen Ministerioak, FOM/2807/2015 Aginduan, baliogabetu egin zuen IGNren tasa eta prezio publikoen aurreko politika (FOM/956/2008 Agindua), eta CC-BY 4.0 sistemarekin bateragarriak diren erabilera-lizentziak ezarri zituen. Hezkuntzan, aldiz, ez da aldatu CUL/1077/2011 Agindua. Tasa eta prezio publikoen politika horren arabera, IPCEren kasuan, 21 eurokoa da irudia, irudia, publizitatea eta publizitatea erabiltzeko, eta publizitatea. Domeinu publikoan dauden objektuen kopia digitalak dira (duela 100 urte baino gehiagoko argazkiak). Bitxia bada ere, IPCE “datu irekien” katalogoan agertzen da erabilera-baldintza horiekin.

Gauza bera gertatzen da beste ministerio batzuen menpe dauden erakundeetan, adibidez, Ondare Nazionalean (Gobernuko Lehendakaritza). Tasa eta prezio publikoen politika negozio eredu erabat zaharkitua da, eta RISPrako oztopo handia. Transakzioaren kostuek sortutako diru-sarrera urriak gainditzen dituzte maiz, Gardentasunaren Atariko espediente hauetan jasotako erantzunetan ikus daitekeenez: 001-000852 Kultura Ministerioa: Artxiboak, Museoak, IPC 001-001390 Gobernuko Lehendakaritza: Ondare Nazionala 001-002674 Liburutegi Nazionala 001-002728 Pradoko Museo Nazionala Lizentzia libreak ezinbestekoak dira 4.0 Industria garatzeko. Baita Kulturan eta Sormenean ere, Industria Sortzaile eta Kulturalentzat.

Proposamen hori 18/2015 Legearen erregelamendua garatzeko Errege Dekretuan sartzeko modu erraz bat da Estatuko Administrazio Orokorrak eta haren mendeko organismoek uko egitea lege horren 7.2.c artikuluak “liburutegietarako, unibertsitateetakoak barne, museoetarako eta artxiboetarako” jasotzen duen salbuespenari. Kostu marjinalen printzipio orokorra aplikatu behar da, eta, ahal dela, aurrez eskatu gabeko doakotasunarena, 4.2 artikuluan jasotako modalitateetan: a) Publikoaren eskura baldintzarik gabe jarritako dokumentuak berrerabiltzea. b) Publikoaren esku lizentzia-ereduetan finkatutako baldintzen arabera jarritako dokumentuak berrerabiltzea.

4. EKARPENA: J.M.A.M (2017-05-19)

54. orrialdean agertzen den estekak 2014ko ONTSI txostenera darama. http://www.ontsi.red.es/ontsi/es/informacion-y-recursos/estudio-de-caracterizaci%C3%B3n-del-sector-infomediario-2014 Eguneratu 2016ko dokumentu berera apuntatu dezan. http://www.ontsi.red.es/ontsi/es/content/estudio-de-caracterizacion-infomediario-erakundea-2016

5. EKARPENA: M.C.C.P (2017-05-23)

Deigarria egin zait zirriborroan ezer ez aipatzea aldarrikatzen duen Gardentasunaren parte gisa nahitaezko erregistro baten bidez Lobbyak arautzeari buruz. Eskerrik asko

6. EKARPENA: A.C.M.F (2017-05-26)

Egoki eta bidezko deritzot Gardentasunari, Informazioa Eskuratzeari eta Gobernu Onari buruzko Legearen 3. artikuluaren arabera behartuta dauden subjektuen gardentasun aktiborik ezaren ondorio juridikoak aipatzea. Gaur egun ez du inolako ondoriorik eskatzen, ezta hori betetzeko hertsapen-neurririk ere.

7. EKARPENA: Access Info Europe (2017-05-26)

Acces Infok positibotzat jotzen du III. Gobernu Irekiaren Planaren zirriborroari ekarpenak egiteko aukera

Gardentasun Legean aldaketak egiteko konpromisoa sartzeari buruzko iruzkina.

Gardentasunaren Lege on bat izatea gobernu irekiaren funtsezko zutabeetako bat da, eta, horregatik, gizarte zibilak nazioarteko estandarrekin bat datorren lege bat eskatzen jarraitzen du. Espainiako Konstituzioaren 87. artikuluak Gobernuari legegintza-ekimena ematen diola kontuan hartuta, eta aurreko OGP planetan legegintza-neurriak sartu direla kontuan hartuta, lege-erreforma hau egiteko ez dago inolako oztopo legal eta praktikorik borondate politikorik ez izatea baino.

Gobernuak aukera oso ona du gardentasunarekiko konpromiso eta borondate politiko hori erakusteko, 19/2013 Legearen aldaketa Gobernu Irekiaren III. Ekintza Planean sartuz.

Hobekuntza hauek egin behar dira, besteak beste:

1) Informazioa eskuratzeko eskubidea oinarrizko eskubide gisa aitortzea, 2016ko abenduan Espainiako 50 akademiko baino gehiagok egin zuten deialdiari jarraituz.

2) Legearen irismena erakunde publiko guztietara, estatuko hiru botereetara, enpresa publiko guztietara eta zerbitzu publikoak kudeatzen dituzten enpresa pribatu guztietara zabaltzea.

3) Ez onartzeko arrazoiak eta informazioa eskuratzeko erregimen bereziei buruzko 1.2 Xedapen Gehigarria mugatzea, sistema mugatua, proportzionala eta kaltearen eta interes publikoaren proben mendekoa ezarriz.

4) Gainbegiratzeko eta zehatzeko mekanismoak hobetzea, Diputatuen Kongresuari garrantzi handiagoa emanez Gardentasun Kontseiluko presidentearen izendapenean, eta presidenteari ikuskatzeko eta zehatzeko ahalmena emanez.

1.1 konpromisoari buruzko iruzkinak: Gobernu Irekiaren foroa sortzea.

Positibotzat jotzen dugu Gobernuak gizarte zibilarekiko etengabeko elkarrizketa-foroa sortzeko konpromisoa hartu izana, Gobernu Irekirako Aliantzak ezarritako prozesuari buruzko baldintza formalak betez. Hala ere, berriro diogu ezinbestekoa dela Foroan parte hartzea bai ministerioetako ordezkariek, bai Estatuko beste erakunde batzuetako ordezkariek, hala nola Gardentasun Kontseilukoek. Nekez susta daiteke elkarrizketa eta elkartzeko eta Planaren ezarpenaren jarraipena egiteko gune bat, neurriak ezartzearen zuzeneko arduradun gehienak ez badaude bertan.

Gobernu irekikoak ez diren konpromisoak sartzeari buruzko iruzkinak.

Gobernu irekikoak ez diren neurriak ez sartzeko ahalegina egin den arren, oraindik ere badaude konpromiso batzuk, hirugarren herrialdeetan Gobernu elektronikoaren edo giza eskubideak indartzearen arlokoak direnak. Hori da 1.4 konpromisoaren kasua: Kanpoan Gobernu Irekiaren ekimenak bultzatzea; 3.3 Konpromisoa: Herritarraren karpeta; edo 3.4 konpromisoa: ARCHIVE sistemari buruz.

3.1 konpromisoari buruzko iruzkinak: Gardentasun Ataria eta Sarbide Eskubidea hobetzea.

Printzipioz, gardentasunerako oso neurri positiboa eta garrantzitsua da. Hala ere, ezinbestekoa iruditzen zaigu gehiago zehaztea zertan datzan argitalpen proaktiboari lotutako informazioa zabaltzea. Konpromisoaren inpaktua argitaratu behar den informazioaren garrantziaren araberakoa izango da, bai eta informazio horrek gardentasunaren helburu eta xedeei nola laguntzen dien ere. Helburu eta xede horiek dira kontuak ematea eta herritarrek erabaki publikoak nola hartzen diren eta baliabide publikoak nola kudeatzen diren jakitea. Argitaratu beharreko informazioaren artean, gutxienez, honako hauek sartu beharko lirateke:

• Goi-kargudunen eta zuzendaritzako langileen lan-agenda osoak: bileretan trukatutako dokumentuak jasoko dituztenak.

• Behin-behineko eta konfiantzazko langileen izenak eta ordainsariak.

• Goi-kargudun eta zuzendaritzako langile bakoitzaren bidaia-gastu xehatuak eta dietak, BJKNk egiten duen bezala.

• Informazioa eskuratzeko eskaera guztiak eta horien erantzunak argitaratzea.

• Bileren aktak

3.5 konpromisoari buruzko iruzkinak: Gardentasun Legearen Araudia garatzea.

Konpromiso hori positiboa dela uste dugu, izan ere, ia 4 urte geroago, oraindik ez da Araudia garatu. Hala ere, Legeak arauz garatzea Gobernuaren betebeharra da. Horregatik, Gobernu Irekiaren plan baten araberako konpromisoa izan dadin, gizarte zibilaren parte-hartzearekin egingo dela zehaztu behar dela uste dugu. Gizarte zibilaren parte-hartzea ahalbidetzen duten planeko konpromisoak inplementatzeko epeei buruzko iruzkina. Konpromiso eta neurri asko (besteak beste, gardentasunerako funtsezkoak eta garrantzi handikoak diren batzuk, hala nola 3.1) foroa eta lantaldeak eratu aurretik garatzen eta ezartzen hasiko dira. Epeek gizarte zibilaren parte-hartze eraginkorra ahalbidetuko dutela bermatu behar da, konpromisoak barnean hartzen dituzten neurrien diseinuan, diagnostikoan eta garapenean.